Ondanks dat hij al heel wat Opels heeft versleten, heeft hij het hart toch op de goede plek zitten. Maar hij wil niet gaan restaureren, nee, daar moet je hobby aan hebben ...Mijn hobby vordert, maar langzaam. De bumper ontleedt, ontroest en de tere delen in de menie gezet. Er zit een barst in het plastic, maar ik kan mijn champagne onderdelendepot nog eens nazien op een beter exemplaar. Die heeft wel een fikse tik gehad, tijdens een kleine carambolage in de stad. Maar ik moet het bekijken. Ik zal die overigens snel eens uit elkaar moeten draaien om inzicht te krijgen in de hoeveelheid gave onderdelen die daar nog aanzitten. Ik denk dat ik het plaatwerk zal gaan verpatsen, maar de rest weet ik nog niet. Ik kan niet alles in de kelder leggen. En wat mijn QV betreft heb ik ook een hard hoofd in een eventuele restauratie. Als ik zelf zou kunnen lassen, maakte mij dat niet zoveel uit, dan kan ik prutsen totdat ik een ons weeg, maar als ik op anderen aangewezen moet blijven, is het onbegonnen werk. Toch maar nog eens informeren naar een lascursus in Maaseik, bij St. Jan. Goede degelijke cursus voor redelijk geld. Maar dan wordt het wel leuk, die hobby.
Buurman wil eerst een tuinhuisje, zijn keuken verbouwen en dan de tuin opknappen. Over hobby gesproken.
Tulipo
No comments:
Post a Comment