Vandaag een uurtje gewerkt aan de bumperophanging van de Vlaamse blauwe heer. Vooral aan de linkerkant was de vloer onder de het bevestigingsijzer doorgeroest. Dat komt bij de oudere types 33 helaas veelvuldig voor. Bij de door Pininfarina maatgemaakte SW's ook. Nu blijkt hoe de constructie van de SW is ten opzichte van de normale hatchback; de vloerplaat is met een 15 cm verlengd (op de foto te zien aan de naad rechts van de vier gaten in de vloer), met daarop de nieuwe achtersteven van de SW. Die blijkt overigens ook niet geheel roestvrij. Condens heeft hier huisgehouden in de lasnaden en de moeilijke hoekjes. Voor het eerst heb ik vandaag gekeken onder, of beter boven, de hemel. In de rechterhoek boven de klepscharnier zat ook een plekje dat bijzondere aandacht verdient. Daaronder, boven het rechterachterlicht was al eens door de vorige eigenaar onderhanden genomen, maar dat was maar provisorisch. Dat moet beter kunnen, en ik zal Jan daartoe eens braaf moeten vragen, want het is een moeilijk bereikbaar punt.
Voor het eerst de flex erin gezet en wel in de wielkasten aan de rechterkant. Daar moet ik nog mee leren omgaan, dat gaat razendsnel, en voordat je het weet heb je een gat waar je met paard en wagen in kan draaien. Voordat ik daar mee verder ga, ga ik eens wat oefenen op die dorpels, dat is groot en overzichtelijk. De rem-en benzineleidingen eronder wel eerst even weghalen! Ik zal Jan nog maar eens bellen om te vragen hoe precies te werk te gaan.
Alles gaat veel langzamer dan gehoopt. Tijd, of het gebrek daaraan, is voorlopig nog mijn grootste probleem. Maar lichaamsbeweging is essentieel en daarom heb ik vanmiddag mijn rode kanonskogel nog eens uitgelaten; die hangt nu weer schoon aan de haak, in tegenstelling tot mijn jack, dat nog in de was zal moeten.
Tulipo
