Gisteren was ik voor het eerst in mijn leven op een “mannenpraatavond” in Café de Ster in Roermond. Nu denk je meteen bij mannenpraatavond dat hier zware problemen aan de orde kwamen (alcohol, sex) of dat de relatie van de figuren in kwestie onder druk staat. Therapeutische gesprekken? Niets van dit alles.
Mannen zijn van nature geen praters en als ze al praten over zwaarwegende zaken, mag dat geen naam hebben. In de café is het niveau al gauw op teek niveau, maar ook dat was hier niet aan de orde.
Het ging over toys for boys, spullen, sjieke dinger; auto’s. Zelf ben ik meer een sleutelaar dan een rijder, maar er waren ook rijders die het stadium van sleutelaar nog moesten doorlopen. Met de meest smakelijke verhalen van dien. Tot mijn geruststelling ervoer ik dat mijn sleutelstadium van 9 jaar voor een project nog niet het record was. Sommige lotgenoten verkeerden in een constante staat van “niet mobiel”zijn. Daar konden we als lotgenoten gelukkig goed over praten, elkaar een hand onder de riem gestoeken. In die zin werkte de avond wel enigszins therapeutisch. Hier en daar liep de emotie toch even hoog op, vooral bij het zien van de Saab Sonnet ll motor, die tot in de puntjes was opgevoerd. Dat ontroerd mannen, daarmee komen we op gelijknivo, even alles eruit gooien, de ziel luchten.
Maar echt zwaar is het niet geworden.
Wil je meepraten, stuur even een mailtje naar tulipwoodracer at gmail dot com.